dłubanka

Wtedy, w 1930 roku, po Dunajcu pływały jeszcze dłubanki, a w naddunajeckich wsiach dożywali ostatni mistrzowie, którzy z pnia drzewa umieli wydłubać stabilną łódkę, pewnie radzącą sobie z wartkim nurtem w pojedynkę i dobrą do wiązania w większe całości.

źródło: NKJP: Jolanta Antecka: Spisane w drewnie, Dziennik Polski, 2005-06-25

Rybacy z Gospodarstwa Rybackiego w Charzykowach na przełomie stycznia i lutego wyciągnęli z dna jeziora Głuche w Swornegaciach dłubankę. Początkowo wiek łodzi był szacowany przez niektórych mieszkańców na 300 lat.

źródło: NKJP: (WuPe): Dłubanka z XVII wieku!, Dziennik Bałtycki, 2006-08-21

Już drugą noc wypływali dłubanką na bagnisty dopływ rzeki, zastawiali żaki i więcierze na węgorze, masami ciągnące ku morzu.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

Mędrcom z politbiura wydawało się zapewne, że okręty podwodne struga się tak jak lipowe dłubanki.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

Pozostałe ludy Ameryki posługiwały się zazwyczaj dłubankami zrobionymi z jednego pnia drzewa.

źródło: NKJP: Anna Piotrowska: Kalifornio, witaj!, Ozon, 2005