-
pot.
używane jako stanowczy nakaz uciszenia się kierowany do osób rozmawiających lub hałasujących
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
-
-
|
- Dziękuję ci stokrotnie za twoje zaufanie! - Cicho - syknęła Rita. - Lepiej dowiedzmy się, która godzina. Bo już prawie jesteśmy na miejscu.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
|
|
Jedna z kobiet zaniosła się łkaniem. - Milczeć! Cicho! - krzyknięto.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
|
|
Przebaczam ci całe zło, jakie mi wyrządziłeś! - zawołała mocnym, przenikliwym głosem. Nagle, ni stąd, ni zowąd, znad Czarnej zerwał się wietrzyk i rozwiał siwe kosmyki staruszki. W jednym z domów zapaliło się światło i jakiś męski głos zawołał: - Cicho, kobieto! Chcemy spać.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. cicho I
Data ostatniej modyfikacji: 14.01.2016