-
2.
pot. kawałek mięsa albo przyrządzona z niego potrawa, które z jakichś powodów wzbudzają negatywne odczucia u mówiącego -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
hiperonimy: mięso
-
Rozpalam w piecu i wedle wskazówek gotuję zupę, obieram kartofle, kroję ścierwo, myję gary.
źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Brzytwa, 2008
Zupy na ścierwie czy kostce rosołowej nie tknę.
źródło: NKJP: Internet
Dziecinna jesteś, co zobaczysz, do buzi. Przecież nie jesz mięsa, rozchorujesz się po ścierwie.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ścierwo
ścierwa
D. ścierwa
ścierw
C. ścierwu
ścierwom
B. ścierwo
ścierwa
N. ścierwem
ścierwami
Ms. ścierwie
ścierwach
W. ścierwo
ścierwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *stŕ̥vь, *stŕ̥vi (D lp) 'to, co się rozkłada, gnije', 'rozkładający się trup zwierzęcia, padlina'
Na pierwotną przynależność rzeczownika do pierwotnej deklinacji *-ĭ-tematowej wskazują najstarsze słowiańskie poświadczenia. Odmiana według typu nijakiego na *-o- (jak np. w języku polskim) jest więc wtórna