-
3.
pot. pogard. osoba postępująca nieetycznie i zasługująca w związku z tym na potępienie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- Czy ci nie wstyd? To przecież żołnierz...
- Ścierwo, nie żołnierz!źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Po co żywić ścierwo, które po wyjściu z więzienia dalej będzie postępować tak, jak przed trafieniem do niego?
źródło: NKJP: Internet
- Po co komu takie noże?! Przychodzą ścierwa i wciskają mi coś, czego nie potrzebuję.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ścierwo
ścierwa
D. ścierwa
ścierw
C. ścierwu
ścierwom
B. ścierwo
ścierwa
N. ścierwem
ścierwami
Ms. ścierwie
ścierwach
W. ścierwo
ścierwa
-
psł. *stŕ̥vь, *stŕ̥vi (D lp) 'to, co się rozkłada, gnije', 'rozkładający się trup zwierzęcia, padlina'
Na pierwotną przynależność rzeczownika do pierwotnej deklinacji *-ĭ-tematowej wskazują najstarsze słowiańskie poświadczenia. Odmiana według typu nijakiego na *-o- (jak np. w języku polskim) jest więc wtórna