ktoś zgromił wzrokiem kogoś

ktoś zgromił spojrzeniem kogoś

  • ktoś spojrzał na kogoś surowo i gniewnie
    • ktoś zgromił spojrzeniem kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    zmysły

  • - Weszła między nas żywa historia! Radujmy się wszyscy!
    Zamilkł jednak natychmiast, zgromiony wzrokiem swego pana, który usłyszał na pewno zduszone chichoty dobywające się spośród grupek dworskiej młodzieży.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

    – Ale czy to jest możliwe? – zapytał Kamiński.
    Wawrzak zaraz zgromił go wzrokiem, ale Rudnik spokojnie odpowiedział.
    – Otóż, panie, to jest możliwe. I to mi nawet wychodzi.

    źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005

    Pieniędzy? - Coś pękło w jego uśmiechu; odniosłem wrażenie, że go zmroziła. - Teraz? Na co?
    - Na kobiety i dzieci - wtrąciłem swoje trzy grosze. Zgromili mnie wzrokiem oboje. Ona nawet mocniej.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

    Ojciec zgromił go spojrzeniem. Kopnąć się nie dało, bo siedział po drugiej stronie stołu, zresztą już było za późno.

    źródło: NKJP: Wioletta Kakowska: Byle praca była, Dziennik Bałtycki, 2003-11-21

    - Tak, niektóre kobiety mają bardzo ciężkie życie - westchnęła Alfredowa Vogel. Pani Trauvois zgromiłaspojrzeniem. Jak taka młoda kobieta, zamężna dopiero od niespełna dwóch lat i od niedawna uczestnicząca w zebraniach Koła mogła przerywać jej, jednej z założycielek Koła!

    źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny: zgromić

    odpowiednik aspektowy: ktoś gromi wzrokiem kogoś

Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2018