- Weszła między nas żywa historia! Radujmy się wszyscy! Zamilkł jednak natychmiast, zgromiony wzrokiem swego pana, który usłyszał na pewno zduszone chichoty dobywające się spośród grupek dworskiej młodzieży.
– Ale czy to jest możliwe? – zapytał Kamiński. Wawrzak zaraz zgromił go wzrokiem, ale Rudnik spokojnie odpowiedział. – Otóż, panie, to jest możliwe. I to mi nawet wychodzi.
źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005
Pieniędzy? - Coś pękło w jego uśmiechu; odniosłem wrażenie, że go zmroziła. - Teraz? Na co? - Na kobiety i dzieci - wtrąciłem swoje trzy grosze. Zgromili mnie wzrokiem oboje. Ona nawet mocniej.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
Ojciec zgromił go spojrzeniem. Kopnąć się nie dało, bo siedział po drugiej stronie stołu, zresztą już było za późno.
źródło: NKJP: Wioletta Kakowska: Byle praca była, Dziennik Bałtycki, 2003-11-21
- Tak, niektóre kobiety mają bardzo ciężkie życie - westchnęła Alfredowa Vogel. Pani Trauvois zgromiła ją spojrzeniem. Jak taka młoda kobieta, zamężna dopiero od niespełna dwóch lat i od niedawna uczestnicząca w zebraniach Koła mogła przerywać jej, jednej z założycielek Koła!
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996