-
1.a
książk. taki, który robi coś lub poddaje się jakiemuś stanowi w sposób mało intensywny, nienadmierny -
[fstszemięźliwy] lub pot. [fsczszemięźliwy], lub pot. [fszczszemięźliwy]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- wstrzemięźliwy w komentarzach, w komentowaniu, w ocenie, w słowach, w wypowiedziach
- ostrożny i wstrzemięźliwy
- bardzo, niezwykle, wyjątkowo; mało wstrzemięźliwy
-
Teresa była wstrzemięźliwa w okazywaniu uczuć. Nigdy nie mówiła, że mnie kocha, jak to często deklarowały inne dziewczyny, ale że „jestem sympatyczny” [...].
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Obaj przeciwnicy są wstrzemięźliwi w słowach [...] i nie zdradzają swych zamiarów.
źródło: NKJP: Józef Bończa: Peru. Ani rząd, ani terroryści nie są gotowi do ustępstw, Gazeta Wyborcza, 1997-01-15
Brandysowie nie uchylali się od tych nasiadówek, tyle że Kazimierz był najbardziej z nas wstrzemięźliwy i jeśli sobie przypominam, nie widziałem go nigdy w stanie upojenia alkoholowego.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Protestanci pozostają wobec cudu wstrzemięźliwi, zwolennicy prawosławia - znacznie bardziej otwarci, gotowi na przyjęcie niezwykłych wydarzeń. Katolicyzm jest pośrodku.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: W duszy i na piśmie, Polityka, 2005-08-13
[...] jestem wstrzemięźliwy seksualnie. Dziwisz się? W moim zawodzie to nietrudne. Widziałem trochę syfilitycznych łon.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwe
wstrzemięźliwa
D. wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwej
C. wstrzemięźliwemu
wstrzemięźliwemu
wstrzemięźliwemu
wstrzemięźliwemu
wstrzemięźliwej
B. wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwego
wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwe
wstrzemięźliwą
N. wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwą
Ms. wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwej
W. wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwy
wstrzemięźliwe
wstrzemięźliwa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wstrzemięźliwi
wstrzemięźliwi
wstrzemięźliwe
wstrzemięźliwe
D. wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
C. wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
wstrzemięźliwym
B. wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwe
N. wstrzemięźliwymi
wstrzemięźliwymi
wstrzemięźliwymi
wstrzemięźliwymi
Ms. wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
wstrzemięźliwych
W. wstrzemięźliwi
wstrzemięźliwi
wstrzemięźliwe
wstrzemięźliwe
Stopień wyższy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwsze
wstrzemięźliwsza
D. wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszej
C. wstrzemięźliwszemu
wstrzemięźliwszemu
wstrzemięźliwszemu
wstrzemięźliwszemu
wstrzemięźliwszej
B. wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszego
wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwsze
wstrzemięźliwszą
N. wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszą
Ms. wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszej
W. wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwszy
wstrzemięźliwsze
wstrzemięźliwsza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wstrzemięźliwsi
wstrzemięźliwsi
wstrzemięźliwsze
wstrzemięźliwsze
D. wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
C. wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
wstrzemięźliwszym
B. wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwsze
N. wstrzemięźliwszymi
wstrzemięźliwszymi
wstrzemięźliwszymi
wstrzemięźliwszymi
Ms. wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
wstrzemięźliwszych
W. wstrzemięźliwsi
wstrzemięźliwsi
wstrzemięźliwsze
wstrzemięźliwsze
-
+ wstrzemięźliwy + (w CZYM)szyk: neutralny -
Pochodzenie niejasne. Może od hipotetycznych wstrzmić czy wstrzmieć, z przedrostkiem wz- od dawnego i dial. trzmić / trzmieć 'tkwić, sterczeć' (por. trzymać ). Bezpośrednią podstawę przymiotnika mógł stanowić niepoświadczony pochodny rzeczownik wstrzemięga (utworzony za pomocą przyrostka -ęga, jak np. włóczęga) z przypuszczalnym znaczeniem 'podtrzymywanie, powstrzymywanie czegoś' (Bor)