narzut

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w handlu

  • 1.

    ekon.  hand.  zysk ze sprzedaży, wyrażony w procentach, obliczany na podstawie kwoty doliczanej przez sprzedającego do podstawowej ceny produktu lub usługi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    czynności, przedmioty związane z pieniędzmi


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Biznes

    handel i usługi

    • duży, niewielki narzut; narzut ekologiczny
    • narzut kosztów, zysku
    • narzut na płacę
  • Podstawę naliczania narzutu zysku ustala się w założeniach wyjściowych do kosztorysowania.

    źródło: NKJP: Rozporządzenie w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym, Dziennik Ustaw, 2004

    Popularne sieci sklepów stosują narzut około 100 proc. (bluzka kupiona za 100 zł kosztuje np. 199 zł).

    źródło: NKJP: Piotr Stasiak: Dziś prawdziwych okazji już nie ma, Polityka nr 2637, 2008-01-19

    W godzinach 24 - 6 pobierany jest narzut w wysokości 50 proc.; dotyczy to również przejazdów po centrum miasta w godzinach szczytu.

    źródło: NKJP: Pod opieką Merliona, Dziennik Polski, 2001-03-24

    – Klienci nam uciekają do marketów, ale tam wcale nie jest taniej. Ostatnio zaobserwowałam, że ceny niektórych wydawnictw były wystawione z 50-procentowym narzutem, a następnie obniżone do normalnej ceny detalicznej i tę obniżkę nazwano promocją [...].

    źródło: NKJP: Monika Krężel, Katarzyna Bielińska: Kupujemy podręczniki, Trybuna Śląska, 2002-08-22

    W tamtych czasach piwo było praktycznie nieosiągalne, a my kupiliśmy pięć skrzynek tego trunku. W klubie studenckim sprzedawaliśmy butelki po 0,33 litra z niewielkim narzutem, a za zarobione pieniądze organizowaliśmy później obozy dla studentów.

    źródło: NKJP: trollbarbatus: Studenckie lata znanych celebrytów, Dlaczego?, 2009-09-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. narzut
    narzuty
    D. narzutu
    narzutów
    C. narzutowi
    narzutom
    B. narzut
    narzuty
    N. narzutem
    narzutami
    Ms. narzucie
    narzutach
    W. narzucie
    narzuty
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  narzucić ; w znaczeniach wyspecjalizowanych być może kalka odpowiednich terminów niemieckich, angielskich i francuskich (Bańk); zob.  rzucić