poskromić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. zwierzę

  • 1.

    sprawić, że zwierzę staje się posłuszne człowiekowi, przestaje uciekać lub robi to, co mu człowiek nakazuje
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

  • Nie wiadomo, co spłoszyło trzyletniego konia, który poniósł. Szalejącego konia usiłował poskromić powożący furmanką mężczyzna.

    źródło: NKJP: Śmiertelny upadek z furmanki, Dziennik Polski, 1999-08-26

    [...] właśnie okazało się, że ludzie zza biurek bardzo chcieliby poczuć na twarzy słony wiatr, zmóc się z dziką przyrodą, poskromić duże zwierzę.

    źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Dorsz: decydujące starcie, Polityka, 2004-09-11

    Ponad siedem godzin pod oknem jednego z bloków [...] w Gdańsku-Wrzeszczu spał sobie wczoraj dzik. W jego poskromieniu brali udział czterej policjanci, dwóch pracowników straży leśnej, specjalista od strzelania pociskami usypiającymi, a także pogotowie ratunkowe.

    źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Narozrabiał i zasnął, Dziennik Bałtycki, 2000-05-23

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. poskromię
    poskromimy
    2 os. poskromisz
    poskromicie
    3 os. poskromi
    poskromią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poskromiłem
    +(e)m poskromił
    poskromiłam
    +(e)m poskromiła
    poskromiłom
    +(e)m poskromiło
    poskromiliśmy
    +(e)śmy poskromili
    poskromiłyśmy
    +(e)śmy poskromiły
    2 os. poskromiłeś
    +(e)ś poskromił
    poskromiłaś
    +(e)ś poskromiła
    poskromiłoś
    +(e)ś poskromiło
    poskromiliście
    +(e)ście poskromili
    poskromiłyście
    +(e)ście poskromiły
    3 os. poskromił
    poskromiła
    poskromiło
    poskromili
    poskromiły

    bezosobnik: poskromiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. poskrommy
    2 os. poskrom
    poskromcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poskromiłbym
    bym poskromił
    poskromiłabym
    bym poskromiła
    poskromiłobym
    bym poskromiło
    poskromilibyśmy
    byśmy poskromili
    poskromiłybyśmy
    byśmy poskromiły
    2 os. poskromiłbyś
    byś poskromił
    poskromiłabyś
    byś poskromiła
    poskromiłobyś
    byś poskromiło
    poskromilibyście
    byście poskromili
    poskromiłybyście
    byście poskromiły
    3 os. poskromiłby
    by poskromił
    poskromiłaby
    by poskromiła
    poskromiłoby
    by poskromiło
    poskromiliby
    by poskromili
    poskromiłyby
    by poskromiły

    bezosobnik: poskromiono by

    bezokolicznik: poskromić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: poskromiwszy

    gerundium: poskromienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: poskromiony

    odpowiednik aspektowy: poskramiać

  • bez ograniczeń + poskromić +
    CO
  • Z przedrostkiem po- od dawnego skromić 'powściągać, poskramiać, uśmierzać', które z pierwotnego *sъkromiti 'czynić powściągliwym, umiarkowanym, spokojnym, uległym', utworzonego od psł. *sъkromьnъ 'o ograniczonych rozmiarach, niewielki, niepokaźny', przenośnie 'ograniczony czymś (np. zwyczajami), powściągliwy, umiarkowany, skromny' (Bor); zob. skromny