hamletyzm
-
książk. skłonność do ulegania rozterkom połączona z niezdolnością do podejmowania decyzji i wprowadzania ich w czyn
-
Ms. lp wymawiany: [hamletyźmie] lub [hamletyzmie].
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Gdzież tu owo rozchwianie, hamletyzm, brak decyzji? Przeciwnie - w kilku podstawowych szkicach znajdujemy wyraźny, jasny program, przemyślany do końca i jakże dzisiaj aktualny [...].
źródło: NKJP: Krzysztof Teodor Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze,
Jego słabość i wahanie nie są miarą jego hamletyzmu, tylko jego cierpienia, a miarę cierpienia przekroczył.
źródło: NKJP: Małgorzata Dziewulska, Inna obecność, 2009
Grotowski mówi o hamletyzmie polskim, o sprzecznościach między własnymi siłami a zamiarami, o niemożności wzajemnego zrozumienia się i akceptowania przez ludzi, wywołaną ich przesądami, ciemnością, która jest w nich.
źródło: NKJP: Emil Biela: Poetyckie czułomyślenie, Akant, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hamletyzm
hamletyzmy
D. hamletyzmu
hamletyzmów
C. hamletyzmowi
hamletyzmom
B. hamletyzm
hamletyzmy
N. hamletyzmem
hamletyzmami
Ms. hamletyzmie
hamletyzmach
W. hamletyzmie
hamletyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od imienia tytułowego bohatera dramatu Williama Shakespeare'a "Hamlet"