-
2.
pot. w latach 80 osoba otrzymująca kartki upoważniające do zakupu jakichś towarów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Biznes
handel i usługi
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Warszawa obroniła się przed przyjezdnymi kartkowiczami, którzy uszczuplali i tak uszczuplone zapasy, wbijając na bon towarowy mieszkańca stolicy nadruk „W”. Wódkę na kartki mogli kupić 19-latkowie albo zamienić na 20 dkg kawy, 2O dkg kakao lub pół kilograma wyrobów czekoladowych.
źródło: NKJP: Internet
Menu było bardzo skromne. No tak, bo niby jak w okresie kartkowych i na dodatek nierealizowanych przydziałów mogłoby być wyszukane. Dla nas kartkowiczów wszelkie niedostatki i braki były oczywiste.
źródło: Internet: nietakdawnotemu.blog.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kartkowicz
kartkowicze
ndepr kartkowicze
depr D. kartkowicza
kartkowiczów
C. kartkowiczowi
kartkowiczom
B. kartkowicza
kartkowiczów
N. kartkowiczem
kartkowiczami
Ms. kartkowiczu
kartkowiczach
W. kartkowiczu
kartkowicze
ndepr kartkowicze
depr -
Od: karta