-
1.a
duży worek - torba -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
- brezentowy, ciężki, skórzany, transportowy wór
- wór z piaskiem, z prezentami
-
Ta rampa była celem. Bo tu stały wory ze zbożem. Stukilowe.
źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Pamiętnik z Powstania Warszawskiego, 1984
Tu pije się kawę przy żywym kominku, wśród wag towarowych, worów z juty, mieszarek, taczek, baniek na mleko, chińskich pudeł z laki.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Cytrynowe mydełko, Gazeta Wyborcza, 1996-10-31
Każdy mieszkaniec może nabyć w Urzędzie Gminy komplet worów na odpady.
źródło: NKJP: Zadbać o śmieci, Dziennik Polski, 2003-03-27
[...] wysłałem taki wór po cukrze, wielki, ogromny wór. W tym worze były moje ubrania.
źródło: NKJP: Bartłomiej Dobroczyński: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999
Jeszcze tego samego wieczora naładowałyśmy u Geni w piwnicy wielki wór najlepszego węgla koksowego i powiozłyśmy go na sankach przez park do domu pani Drzewieckiej.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wór
wory
D. wora
rzadziej woru
worów
C. worowi
worom
B. wór
wory
N. worem
worami
Ms. worze
worach
W. worze
wory
-
+ wór + (z CZYM | z CZEGO | na CO | do CZEGO | po CZYM) -
psł. (dial.) *vorъ 'worek; to, co zawiera w sobie inne elementy; to, co jest związane'
W etymologicznym związku (archaiczna oboczność -o- / -e-) z psł. czasownikiem *verti,*vьrǫ 'zawrzeć, zamknąć; wsadzić, wetknąć'; por. zawrzeć (treść, drzwi)