-
1.
pot. wiszące ciało człowieka, który się powiesił lub został powieszony -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- sznur wisielca
- odciąć, znaleźć wisielca
-
14.12 strażacy zostali wezwani do Grabowa na ul. Klasztorną, aby odciąć wisielca. Samobójstwo miało miejsce już dość dawno temu, a mężczyzna nie był mieszkańcem powiatu ostrzeszowskiego.
źródło: NKJP: 998, Czas Ostrzeszowski, nr 200551, 2005
Zaryzykuję twierdzenie, że jest wielu Polaków - i to nawet wykształconych Polaków - którzy w ogóle nigdy o czymś takim nie słyszeli - że pod kościołem świętej Anny stały kiedyś szubienice. I na tych szubienicach wisieli wisielcy.
źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Rozmowy polskie w latach 1995-2008, 2009
W lasku po przeciwnej stronie ul. Piaski znaleziono dwóch wisielców.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Tylko pan Staś szczęknął ostro sprężynowym nożem i sam podszedł do wisielca.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wisielec
wisielcy
ndepr wisielce
depr D. wisielca
wisielców
C. wisielcowi
wisielcom
B. wisielca
wisielców
N. wisielcem
wisielcami
Ms. wisielcu
wisielcach
W. wisielcu
wisielcze
wisielcy
ndepr wisielce
depr -