podźwięk

Nazwa miała zawsze podźwięk osobliwy, baśniowy, ale zarazem złowieszczy i była równie sroga jak wiele bajek Grimma.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dzikie banany, 1960

Typowy Niemiec reaguje na tego rodzaju nastroje klasyczną uwagą: „Nienawidzą nas, bo się nas boją!”. Dziesiątki razy słyszałem to zdanie. Słyszałem je nawet z ust moich niemieckich przyjaciół — ludzi o wybitnej inteligencji i dalekich od wszelkiego szowinizmu. W tych słowach „boją się nas” brzmi zawsze podźwięk naiwnej buty.

źródło: NKJP: Mieroszewski Juliusz: Finał klasycznej Europy, 1997

Po prostu koncert i to bardzo trudny, ale bardzo mnie wzięła jego motoryczność, jakieś podźwięki jazzu, a przy tym i liryka piękna.

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 1980

Są tam i przedziwnie pogodne utwory: jak na przykład słynne Preludium As-dur, [...] jak wreszcie „majorkijski” mazurek Chopina, który zamiast echa egzotyzmu hiszpańskiego i podźwięków pieśni balearskiej przynosi nam rodzimy motyw pieśni Tam na błoniu błyszczy kwiecie...

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010