pobratymiec

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. przyjaciel

  • 2.

    książk.  osoba, którą łączy z kimś więź oparta na wspólnocie zainteresowań, upodobań, przyjaźni
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • [...] Bruno Schulz powiada w recenzji z Ferdydurke Gombrowicza: „Nasze istotne życie odbywa się pokątnie i bez wyższej sankcji w tej brudnej rodzimej sferze, a ulokowane w niej energie emocjonalne są stokroć potężniejsze niż te, którymi rozporządza chuda warstewka oficjalności”. Jego duchowy i literacki pobratymiec Franz Kafka umiejscowił to w modelu współczesnego piekła zaniku autentycznych wartości [...].

    źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku: szkice o literaturze, 1994

    Grupa ta opowiada się za jak najszybszym Anschlussem do Unii Europejskiej - przynajmniej dopóki rządzona jest ona przez ich duchowych pobratymców.

    źródło: NKJP: Na rozdrożu, Dziennik Polski, 2002-07-05

    Przez usłużnych pobratymców politycznych i zwyrodnialców fizycznych dowiedział się jednak dokładnie, kto mu nogę podstawił i zaczął podstępną krecią robotę paszkwilowego idiotycznego memoriału, który napisał na mnie - o mojej pracy i pobycie w Londynie podczas wojny światowej.

    źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007

    Pobratymcy duchowi talibów nieraz już dawali o sobie znać i w Polsce.

    źródło: NKJP: Krzysztof Łoziński: Talibowie i kowboje, Gazeta Wyborcza, 1997-11-05

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pobratymiec
    pobratymcy
    ndepr
    pobratymce
    depr
    D. pobratymca
    pobratymców
    C. pobratymcowi
    pobratymcom
    B. pobratymca
    pobratymców
    N. pobratymcem
    pobratymcami
    Ms. pobratymcu
    pobratymcach
    W. pobratymcu
    pobratymcze
    pobratymcy
    ndepr
    pobratymce
    depr
  • bez ograniczeń + pobratymiec +
    (CZYJ)
    bez ograniczeń + pobratymiec +
    (KOGO)
  • może ukr. pobratým

    W XVI w. poświadczona forma pobratym 'człowiek tego samego plemienia, narodu; wierny, oddany przyjaciel' (postać z -ty- pod wpływem ukr. pobratým; w XVII wieku poświadczona oczekiwana polska forma pobracim); od prasłowiańskiego czasownika przedrostkowego *pobratiti 'zbratać' z przyrostkiem *-imъ (Bor); postać współczesna (poświadczona od XIX w.) rozszerzona przyrostkiem -ec; zob. brat