nekrofil - Wielki słownik języka polskiego PAN

med. osoba, która odczuwa pociąg płciowy do zwłok

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

dewiant

	Dwa lata temu w kaplicy cmentarnej nekrofil zbezcześcił zwłoki starszej kobiety. Zboczeńca udało się policji zatrzymać. źródło: NKJP: Sława Grzelewska: Impreza w kaplicy cmentarnej. To byli sataniści?, Polska Głos Wielkopolski, 2005-03-24
	Nekrofil i jego wspólniczka przewieźli właśnie ciałko do kostnicy - i tam je wykorzystali do swoich zboczonych celów. źródło: NKJP: Obudźmy się!, Dziennik Polski, 2003-02-21
	Jeszcze tego samego dnia znajoma mi opowiadała o pewnym nekrofilu, który gwałcił martwe zwłoki studentek. źródło: NKJP: Internet
	Mężczyzna „wpadł” podczas jednej z wizyt. Do kostnicy weszła siostra zakonna. Henryk G. zaczął uciekać. Wypadła mu wtedy z kieszeni przepustka do zakładu pracy. Nekrofil trafił do więzienia. źródło: NKJP: Anna Malinowska: Nekrofil mordercą, Trybuna Śląska, 2003-11-20

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Od: nekrofilia