łobuziak

To musiał być jakiś rzezimieszek. Złoczyńca. Łajdak, łobuziak, zbir, pomyślał Szacki złośliwie.

źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007

Wybiegł na ulicę i tam od razu natrafił na rudowłosego podwachmistrza rewirowego, brzęczącego groźnie szablą i tarmoszącego za kołnierz jakiegoś łobuziaka, który kilka chwil wcześniej strzelał z procy do przejeżdżających dorożek.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005

Właścicielka sadu skarżyła się potem, że jacyś łobuziacy skradli jej owoce.

źródło: NKJP: Zygmunt Szych: Apetyt na wiśnie, Gazeta Krakowska, 2001-08-01

[...] Dziad [...] już kilka dni po wprowadzeniu się do pralni przepłoszył kilku nastoletnich łobuziaków, którzy [...] próbowali włamać się do jednej z piwnic.

źródło: NKJP: Julia Witko: Dziki lokator, Detektyw, 1999

[...] biznesmen [...] sam musi zorientować się, czy ma do czynienia z przypadkowymi łobuziakami pętającymi się po ulicach czy raczej z członkami prawdziwej mafii przestępczej, którą trzeba pozyskać, biorąc ją na utrzymanie firmy jako ochroniarzy.

źródło: NKJP: Jak zdobywa się Dziki Wschód, Gazeta Wyborcza, 1993-09-03