polonofil

  • książk.  osoba mająca przychylny i życzliwy stosunek do wszystkiego, co wiąże się z Polską
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Przynależność i podział terytorialny

    państwa, miasta, obszary geograficzne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • antonimy:  polonofob
  • W ogóle - trzeba to powiedzieć jasno - Kai jest zagorzałym polonofilem. Czuje się w Polsce lepiej niż w swoim kraju, gdzie ludzie pod wpływem bogactwa stali się aroganccy, zadufani w sobie, a przez to prowincjonalni.

    źródło: NKJP: Miłość z partyturą w tle, Dziennik Polski, 1998-09-04

    Brytyjski historyk i znany polonofil [...] wyznał ostatnio w „Gazecie Wyborczej”: „Moja żona jest Polką, a nasz syn przynajmniej w połowie czuje się Polakiem [...]”.

    źródło: NKJP: Polityka i obyczaje, Polityka, 2007-09-01

    Wśród francuskich polonofilów ze środowiska naukowego słynny jest Jacques Le Goff - historyk średniowiecza. Jego życzliwość dla naszego kraju była zawsze tak czynna, że nie wiadomo, od jakich jego zasług zacząć [...].

    źródło: NKJP: Ewa Bieńkowska: Książka na 75-lecie wybitnego historyka, Gazeta Wyborcza, 1999-04-14

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. polonofil
    polonofile
    ndepr
    polonofile
    depr
    D. polonofila
    polonofilów
    rzadziej polonofili
    C. polonofilowi
    polonofilom
    B. polonofila
    polonofilów
    rzadziej polonofili
    N. polonofilem
    polonofilami
    Ms. polonofilu
    polonofilach
    W. polonofilu
    polonofile
    ndepr
    polonofile
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
1871, D. Iłowajski, "Sejm grodzieński roku 1793" [tłum. z ros. M. Iwanowskiego], books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 09.05.2017