bajtlować

Najlepiej udawać, że się czegoś nie zna albo nie umie, bo Niemiec lubi tłumaczyć, pouczać i gdy tylko nadarzy mu się taka okazja, to wtedy będzie się przed Polakiem popisywał i bajtlował jak najęty.

źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001

Wyszliśmy na rum. Wypiłem z nim „na ty”. Rozpogodził się prędko i zaczął bajtlować o Opatrzności i że „widocznie tak było zapisane”.

źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957

A co do ciupagi, to ją muszę nosić. Od września. Od tamtego września. Drasnęło mnie wtedy i odtąd kuleję. - Ty mi tu, chłopaczku, o wrześniu nie bajtluj. Lepiej powiedz, z kim po nocach łazisz. -

źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967

Ze względu na jego niecodzienną właściwość musimy najpierw odwołać się do tekstu: Bajtlować zaczęliśmy co i jak. — Źle mi tu, celebra mierzi. Bratniej dyszy nie ma — skargi supłałem. —

źródło: NKJP: Jerzy Z. Maciejewski: Mity chłopackie, 3, 1970

Ludziska to są już tak skonstruowane, że za cholerę nie chcą się uczyć czegoś nowego. Dziadek tak robił, ociec tak robił, to i ja będę, co mi tam jakieś mądrale będą bajtlować.

źródło: NKJP: Internet