-
1.
dawniej uległy dworzanin służący jakiemuś władcy i schlebiający mu, aby osiągnąć dla siebie korzyść -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: dworzanin
-
Poeci chętnie opiewali owe ogrody, czego klasycznym przykładem w naszej literaturze jest Sofiówka Stanisława Trembeckiego, wytrawnego dworaka i pochlebcy.
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku: szkice o literaturze, 1994
Dla cesarza Tyberiusza nowy dzień oznaczał [...] sporą porcję świeżych donosów, które wierni dworacy na wyścigi słali mu na Capri [...].
źródło: NKJP: Maciej Zięba OP: Po szkodzie? Przed szkodą?: o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996
Odpływ ze stronnictwa królewskiego staje się masowy. Najbardziej płaszczący się dworacy zmieniają się z dnia na dzień w najżarliwszych szermierzy nowego kierunku politycznego.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
Stała obecność wiernych sług tym dotkliwiej uświadamiała mi wyobcowanie z grona zwykłych ludzi, podobnie jak chmara nadskakujących dworaków, widzących we mnie możnego książęcego zausznika.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dworak
dworacy
ndepr dworaki
depr D. dworaka
dworaków
C. dworakowi
dworakom
B. dworaka
dworaków
N. dworakiem
dworakami
Ms. dworaku
dworakach
W. dworaku
dworacy
ndepr dworaki
depr -
Zob. dwór