nekromancja

Do tego grona w kwietniu 1585 roku dołączył John Dee, angielski uczony i mistrz sztuk tajemnych, chętnie parający się nekromancją.

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Pewien skryba o jadowitym stylu powiada, że lekarz Henryka IV bardziej zajmował się nekromancją i czarami niż to wypada medykowi i chrześcijaninowi.

źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996

- Potrzebna będzie prawdziwa magia, może nawet wsłuchanie się w głos umarłych albo demonów. Chociaż niechętnie posługuję się nekromancją, nie wykluczam, iż okaże się to konieczne.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

Świat epoki odrodzenia i reformacji był w dużym stopniu światem przepowiedni, astrologii, cudów, magicznych zaklęć, czasów nekromancji, guseł, duchów, tajemnych znaków oraz dobrych i złych wróżek.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010