dworzanin

  • osoba zajmująca jakieś stanowisko na dworze władcy lub dostojnika bądź należąca do ich świty
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    władza państwowa


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

    • wierny, zaufany dworzanin; dworzanin królewski, książęcy
    • dworzanin biskupa, faraona, króla, królowej, księcia, księżnej
    • dworzanin i rycerz
    • orszak dworzan
  • Obecność marcepanów na stołach polskich magnatów odnotował dworzanin Marii Ludwiki – Jean Laboureur – zaznaczając, że Polacy je znają od dawna.

    źródło: NKJP: Krzysztof Kucharski: Marce panis, Gazeta Wrocławska, 2003-11-14

    [...] objął urząd pisarza ziemi łęczyckiej, nadal pełniąc służbę dworzanina królewskiego.

    źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w.: magnifici et generosi, 1998

    Szedł przez las sam jeden, co rzadko się zdarza cesarzowi, ale zdarzyło mu się. [...] Zwykle otaczają go dworzanie albo i dworzanie, i wierny lud.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979

    W świątyniach na Wawelu grzebano rodziny królewskie, księży i znamienitych dworzan, wyposażanych w stuły, naczynia liturgiczne, biżuterię, części stroju, które nosili za życia.

    źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Domy umarłych, Gazeta Krakowska, 2002-10-26

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dworzanin
    dworzanie
    ndepr
    dworzany
    depr
    D. dworzanina
    dworzan
    C. dworzaninowi
    dworzanom
    B. dworzanina
    dworzan
    N. dworzaninem
    dworzanami
    Ms. dworzaninie
    dworzanach
    W. dworzaninie
    dworzanie
    ndepr
    dworzany
    depr
  • Zob.  dwór 

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016