-
2.a
jęz. nauka zajmująca się znaczeniem wyrazów i związków wyrazowych w języku -
[semantyka] lub pot. [semantyka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
hiperonimy: językoznawstwo
-
- semantyka języka
-
W niniejszej pracy stosuję narzędzia semantyki kognitywnej do materiału historycznego.
źródło: NKJP: Julia Legomska: Państwo, naród, ojczyzna w dawnej polszczyźnie. Leksykalno-semantyczny opis pojęć, 2010
Zainteresowania Gurama Ramiszwilego koncentrowały się przede wszystkim na teorii i historii językoznawstwa, semantyki oraz ogólnych problemów języka jako czynnika kulturotwórczego.
źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: Zrozumieć świat: rozmowy z uczonymi 25 lat później, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. semantyka
semantyki
D. semantyki
semantyk
C. semantyce
semantykom
B. semantykę
semantyki
N. semantyką
semantykami
Ms. semantyce
semantykach
W. semantyko
semantyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
fr. sémantique (dosł.) 'znaczący'
niem. Semantik
ros. semántika
z gr. sēmantikós 'oznaczający' < sēmaínō 'znaczę, oznaczam' : sḗma 'znak'