pamięć semantyczna
-
psych. pamięć ludzka obejmująca wiedzę o świecie, służąca do łączenia w kategorie informacji o podobnym charakterze, niemających jednak charakteru autobiograficznego, a dotyczących np. znaczenia słów oraz faktów niezwiązanych z wydarzeniami z naszego życia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka -
Najwcześniejsza pamięć to pamięć semantyczna, nabyta w procesie kształcenia, uporządkowana, dotycząca świata zewnętrznego, przypominana w sposób automatyczny („W polskich lasach żyją następujące zwierzęta: zające, sarny, dziki, wilki”).
źródło: NKJP: Lidia Cierpiałkowska: Psychopatologia, 2009
Tu znajduje się źródło dwóch typów pamięci deklaratywnej: pamięci epizodycznej - pamięci zdarzeń i wypadków, a także charakterystycznej tylko dla człowieka pamięci semantycznej - pamięci słów i kategorii.
źródło: NKJP: Jerzy Vetulani: Pamięć - wewnętrzny zmysł duszy, Gazeta Wyborcza, 1998-04-30
Pamięć semantyczna działa częściowo: Janek mówi, zna słowa, choć niektórych mu czasem brakuje. Pojęcie Hitler jest mu obce, ale potrafi się uczyć.
źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Wściekły pies, 2007
Obżarliśmy się i przy herbacie zaczęła się jedna ze zwykłych rozmów, tym razem o pamięci. Mirek nazwał mój rodzaj pamięci epizodycznym, w odróżnieniu od pamięci semantycznej, bo tak to się nazywa.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: pamięć , semantyczna
Zwykle lp