rozporek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozcięcie w spodniach lub spódnicy od pasa w dół, zapinane na guziki lub zamek błyskawiczny, ułatwiające zakładanie lub zdejmowanie garderoby

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

rodzaje i części ubrań

	Spodnie - bardzo wygodne, wysokie, nieraz pod pachę. [...] Noszone głównie na szelkach, zapinane są na klapę i rozporek na guziki. źródło: NKJP: Internet
	Widziałem popielatą podszewkę jego welwetowej kurtki i spodnie pomarszczone przy rozporku. źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1995
	Wprowadzenie przed laty zamków błyskawicznych do rozporków to była jakaś forma rewolucji. źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Gra wstępna rozpisana na 62 felietony, 2003
	[...] spodnie [...] były z dość grubego materiału, wytrzymały wyjazd w Tatry, kurs skałkowy i sporo wspinania na panelu. Kupiłem następnie drugie - były już z cieńszego materiału, szybko się przytarły, powypychały na kolanach i puścił szew poniżej rozporka. źródło: NKJP: Internet
	W damskich spodniach rozporek umieszczony jest najczęściej na lewym boku, dlatego też często takie spodnie nie posiadają kieszeni lub mają tylko jedną na prawym boku. źródło: NKJP: Internet

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	rozporek	+	(CZEGO)
	+	rozporek	+	(w CZYM)

psł. *orz-porъkъ < *orz-porъ 'rozprucie, rozcięcie'

Od psł. czasownika *porti, *por'ǫ 'pruć, drzeć