-
3.
jęz. log. obiekt, który łączy z danym wyrazem relacja referencji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
Na sformułowaną tam definicję powołuje się w swej książce Dobrzyńska [...], akcentując szczególną dla mechanizmu metafory wartość wyróżnionych przez rosyjskich badaczy konotacji „encyklopedycznych”, jako „przedstawień związanych z referentem słowa, jego funkcją i wartością w danej kulturze”.
źródło: NKJP: Emilia Radtke: O mechanizmach przesunięć semantycznych i przekształceń słowotwórczych w cyklu Bolesława Leśmiana „Postacie”, Pamiętnik Literacki, z. 2, 1990
[...] wskazując sytuacje, w których referent i przedmiot denotowany są nietożsame, jak również przypadek, że są dwa referenty i jeden zbiór deskrypcji, dochodzi do wniosku, iż przedmiotem rozważań powinno być nie to, co odpowiada podawanym przez użytkowników języka deskrypcjom, ale to, co oni dzięki nim w danym momencie opisują.
źródło: Marzena Cyzman: Osobowe nazwy własne w dziele literackim z perspektywy jego ontologii, 2009
Znaczenie prawdy zdań generycznych (ale nie dotyczy to zdań sytuacyjnych) zależy od tego, czy referent nazwy własnej należy do bazy kognitywnej mówiącego/słuchającego.
źródło: Aleksander Kiklewicz: Podstawy składni funkcjonalnej, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. referent
referenty
D. referenta
referentów
C. referentowi
referentom
B. referenta
referenty
N. referentem
referentami
Ms. referencie
referentach
W. referencie
referenty
-
niem. Referent