rewanżysta
-
książk. pejorat. zwolennik rewanżyzmu
-
[rewanżysta] lub [rewãżysta]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
- niemieccy rewanżyści
- rewanżyści z NRF, z RFN
- rewanżyści i rewizjoniści; imperialiści i rewanżyści
-
W byłych obozach koncentracyjnych nie tylko oddawano hołd pamięci ofiar. Tu także gromko piętnowano niemieckich rewanżystów, agentów CIA, bombę neutronową, rakiety Pershing, tu wychwalano dorobek i uroki PRL.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Coraz trudniej pamiętać, Gazeta Wyborcza,1992-09-07
Starszy, wysoki mężczyzna wygłosił małe przemówienie: „Śląsk to ziemia niemiecka, powinno odbyć się referendum, do kogo ma należeć”. Sala próbowała wyklaskać mówcę, ktoś krzyknął: „rewanżysta! ”
źródło: NKJP: Wojciech Pięciak: Kolejność według Klausa, Gazeta Wyborcza,1994-02-26
W Polsce okrzyknięto mnie mianem rewanżysty, choć ja przeciwko Polsce nie powiedziałem nigdy złego słowa [...].
źródło: NKJP: MOKR: Hupka po polsku, Trybuna Śląska, 2002-05-08
Oferta pojednania skierowana do zachodnioniemieckich przywódców Kościoła, szkalowanych przez gomułkowską propagandę jako faszyści i rewanżyści, oznaczała otwarte wypowiedzenie wojny komunistycznej władzy.
źródło: NKJP: Przebaczamy i prosimy o przebaczenie: materiały z konferencji naukowej zorganizowanej 14 maja 2008 roku w Krakowie przez Polskie Towarzystwo Teologiczne, 2008
Człowiek, którego wykształciło socjalistyczne polskie państwo, który zdobył profesorski tytuł, idzie ręka w rękę z niemieckimi rewanżystami i solidaryzuje się z siłami, które chcą nam odebrać naszą piastowską macierz.
źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Krótkie wspomnienie o paranoi, Polityka, 2009-06-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rewanżysta
rewanżyści
ndepr rewanżysty
depr D. rewanżysty
rewanżystów
C. rewanżyście
rewanżystom
B. rewanżystę
rewanżystów
N. rewanżystą
rewanżystami
Ms. rewanżyście
rewanżystach
W. rewanżysto
rewanżyści
ndepr rewanżysty
depr -
Od: rewanż