-
2.
pot. pogard. osoba, która kuleje -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
rodzaje chorób
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
Przy furtce obejrzał się ze złośliwym uśmiechem i [...] pokuśtykał [...]. Nie tak sobie wyobrażali przewodnika harcerskiego. Młody, zręczny, wesoły, a tu kulas. [...] Zamęczy, zanudzi na śmierć. Będzie się mścił za kalectwo.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Miasto pełne było kalek. W przewadze mężczyzn. Ci z pustymi rękawami, jednoręczni nie liczyli się wcale w tej gildii. Najwięcej było kulasów.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kulas
kulasi
ndepr kulasy
depr D. kulasa
kulasów
C. kulasowi
kulasom
B. kulasa
kulasów
N. kulasem
kulasami
Ms. kulasie
kulasach
W. kulasie
kulasi
ndepr kulasy
depr -
Zob. kuleć