neurologia - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

med. dział medycyny zajmujący się chorobami układu nerwowego

Używane w nazwach własnych, np. Instytut Neurologii i Psychiatrii w Warszawie, Klinika Neurologii Szpitala Uniwersyteckiego.

[neu-rologja]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

działalność naukowa

	Jan T. zmarł dzień później w Klinice Instytutu Neurologii Collegium Medicum UJ w Krakowie. źródło: NKJP: Podejrzani o pobicie dziadka, Dziennik Polski, 2001-02-08
	Neurologia i psychiatria to dwie odrębne dziedziny, a przecież w wielu przypadkach pacjenci po udarach mózgu leczą się również u psychiatrów. źródło: NKJP: Joanna Bar: Lek nadziei, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 11 (541), 2002-03-14
	Na 35 łóżkach oddziału neurologii leczeni będą chorzy z urazami czaszki i mózgu, udarami mózgu, zespołami bólowymi kręgosłupa, SM oraz innymi schorzeniami neurologicznymi. źródło: NKJP: Jolanta Gromadzka-Anzelewicz: Popatrzymy przez okno na las, Dziennik Bałtycki, 2000-07-03
	Na neurologię zdecydowała się na piątym roku studiów, uznając, że jest to specjalizacja niezwykle interesująca i logiczna. źródło: NKJP: Agata Bochenek: Życie w ogóle jest śmiertelne, Wieści Podwarszawskie nr 29 (744), 2005-07-24
	W neurologii dziecięcej trudno mówić o spektakularnych sukcesach, ale postęp w tej dziedzinie medycyny jest stały. Schorzenia neurologiczne u dzieci są coraz lepiej i coraz wcześniej rozpoznawane, a to ułatwia leczenie. źródło: NKJP: (JGH): Nie tylko padaczka, Gazeta Krakowska, 2002-02-16

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

ang. neurology

fr. neurologie

niem. Neurologie

gr. neúron 'ścięgno, nerw, cięciwa (łuku)' + gr. lógos 'mowa; słowo'