miauczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. bardzo o coś prosić, wypowiadając prośby głosem płaczliwym lub jękliwym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

prosić

	Tak mu miauczeli o ten egzamin, że o Boże! źródło: NKJP: Korpus języka mówionego PELCRA
	Butorolki. Chwilowa moda. Mój 12-latek też miauczał o ten wynalazek. źródło: Internet: forum.gazeta.pl
	Z dwunożnymi również nie było mu po drodze. Gdziekolwiek otwierał tomik poezji, natychmiast [...] gdakały kumoszki, ryczały bachory albo matka miauczała, żeby skrobać masełko, bo zmarzłe. źródło: Małgorzata Bryl: Na co nam drugi Adaś?, 2009-08-13 (dziennikteatralny.pl)
	Nie miauczała, żeby jej zwrócić za bilety. źródło: Internet: maxmodels.pl
	- Wpuść mnie, Arturku, proszę cię, proszę cię - miauczała całkiem jak wtedy, gdy nawijała o krwi na suficie. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	miauczałem +(e)m miauczał	miauczałam +(e)m miauczała	miauczałom +(e)m miauczało	miauczeliśmy +(e)śmy miauczeli	miauczałyśmy +(e)śmy miauczały
2 os.	miauczałeś +(e)ś miauczał	miauczałaś +(e)ś miauczała	miauczałoś +(e)ś miauczało	miauczeliście +(e)ście miauczeli	miauczałyście +(e)ście miauczały
3 os.	miauczał	miauczała	miauczało	miauczeli	miauczały

bezosobnik: miauczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę miauczał będę miauczeć	będę miauczała będę miauczeć	będę miauczało będę miauczeć	będziemy miauczeli będziemy miauczeć	będziemy miauczały będziemy miauczeć
2 os.	będziesz miauczał będziesz miauczeć	będziesz miauczała będziesz miauczeć	będziesz miauczało będziesz miauczeć	będziecie miauczeli będziecie miauczeć	będziecie miauczały będziecie miauczeć
3 os.	będzie miauczał będzie miauczeć	będzie miauczała będzie miauczeć	będzie miauczało będzie miauczeć	będą miauczeli będą miauczeć	będą miauczały będą miauczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		miauczmy
2 os.	miaucz	miauczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	miauczałbym bym miauczał	miauczałabym bym miauczała	miauczałobym bym miauczało	miauczelibyśmy byśmy miauczeli	miauczałybyśmy byśmy miauczały
2 os.	miauczałbyś byś miauczał	miauczałabyś byś miauczała	miauczałobyś byś miauczało	miauczelibyście byście miauczeli	miauczałybyście byście miauczały
3 os.	miauczałby by miauczał	miauczałaby by miauczała	miauczałoby by miauczało	miauczeliby by miauczeli	miauczałyby by miauczały

bezosobnik: miauczano by

bezokolicznik: miauczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: miaucząc

gerundium: miauczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: miauczący

odpowiednik aspektowy: miauknąć

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego od wykrzyknienia naśladującego głos kota