otrąbić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

łow. zagrać na trąbce lub rogu myśliwskim sygnał uczczenia upolowanej zwierzyny, odpowiednio rozmieszczonej na ziemi

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

[...] prowadzący polowanie składa raport: informuje o wynikach polowania, ogłasza, kto został królem polowania [...]. Potem następuje otrąbienie pokotu i osobno każdego rodzaju zwierzyny.

źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955

Zagrano [...] „pochodnego”, otrąbiono potem godnie pióro, kitę, czarną szczeć i turzycę, wreszcie koniec polowania.

źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

[...] nad wichrowskim lasem rozbrzmiewały sygnały z trąbek myśliwskich, grane przez naszych sygnalistów [...], którzy otrąbili każdy zdobyty gatunek zwierzyny, znajdujący się na rozkładzie.

źródło: Internet: kniejaolsztyn.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	otrąbię	otrąbimy
2 os.	otrąbisz	otrąbicie
3 os.	otrąbi	otrąbią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrąbiłem +(e)m otrąbił	otrąbiłam +(e)m otrąbiła	otrąbiłom +(e)m otrąbiło	otrąbiliśmy +(e)śmy otrąbili	otrąbiłyśmy +(e)śmy otrąbiły
2 os.	otrąbiłeś +(e)ś otrąbił	otrąbiłaś +(e)ś otrąbiła	otrąbiłoś +(e)ś otrąbiło	otrąbiliście +(e)ście otrąbili	otrąbiłyście +(e)ście otrąbiły
3 os.	otrąbił	otrąbiła	otrąbiło	otrąbili	otrąbiły

bezosobnik: otrąbiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otrąbmy
2 os.	otrąb	otrąbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrąbiłbym bym otrąbił	otrąbiłabym bym otrąbiła	otrąbiłobym bym otrąbiło	otrąbilibyśmy byśmy otrąbili	otrąbiłybyśmy byśmy otrąbiły
2 os.	otrąbiłbyś byś otrąbił	otrąbiłabyś byś otrąbiła	otrąbiłobyś byś otrąbiło	otrąbilibyście byście otrąbili	otrąbiłybyście byście otrąbiły
3 os.	otrąbiłby by otrąbił	otrąbiłaby by otrąbiła	otrąbiłoby by otrąbiło	otrąbiliby by otrąbili	otrąbiłyby by otrąbiły

bezosobnik: otrąbiono by

bezokolicznik: otrąbić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otrąbiwszy

gerundium: otrąbienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	otrąbienie	otrąbienia
D.	otrąbienia	otrąbień
C.	otrąbieniu	otrąbieniom
B.	otrąbienie	otrąbienia
N.	otrąbieniem	otrąbieniami
Ms.	otrąbieniu	otrąbieniach
W.	otrąbienie	otrąbienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: otrąbiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	otrąbiony	otrąbiony	otrąbiony	otrąbione	otrąbiona
D.	otrąbionego	otrąbionego	otrąbionego	otrąbionego	otrąbionej
C.	otrąbionemu	otrąbionemu	otrąbionemu	otrąbionemu	otrąbionej
B.	otrąbionego	otrąbionego	otrąbiony	otrąbione	otrąbioną
N.	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym	otrąbioną
Ms.	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	otrąbieni	otrąbieni	otrąbione	otrąbione
D.	otrąbionych	otrąbionych	otrąbionych	otrąbionych
C.	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym	otrąbionym
B.	otrąbionych	otrąbionych	otrąbionych	otrąbione
N.	otrąbionymi	otrąbionymi	otrąbionymi	otrąbionymi
Ms.	otrąbionych	otrąbionych	otrąbionych	otrąbionych

odpowiednik aspektowy: otrąbiać

Składnia

+

otrąbić

+

CO

Pochodzenie

Zob. trąba