-
1.
górn. górnik zajmujący się wydobywaniem brył węgla z litej ściany -
- rzadziej rąbacz
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
osoby związane z przemysłem -
- rębacz przodowy
-
35 lat temu 37-letni rębacz, Alojzy Piontek zjechał jak zwykle do roboty na pokład 508 kopalni „Rokitnica” w Zabrzu. 23 marca nastąpiło potężne tąpnięcie tektoniczne [...].
źródło: NKJP: Izabela Kacprzak, Marcin Zasada, GKM: Ratownicy są bezsilni, Gazeta Poznańska, 2006-11-23
Rzeczywiście 80-letni górnik nigdy nie zrówna się wydajnością z 30-letnim kolegą: rębaczem na przodku lub strzałowym, ale w szkołach wyższych oraz instytutach badawczych możliwości uczonego ocenia się zazwyczaj nie według wieku, lecz według twórczej aktywności jednostek.
źródło: NKJP: Gerontokracja?, Dziennik Polski, 2008-02-21
Karlik przypomniał sobie rębaczy, których widział w kopalni węglowej.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Odchodzący z pracy górnicy dołowi: przodkowi, rębacze, cieśle zakładają własne firmy, zatrudniają kolegów. I coraz lepiej poczynają sobie na wymagającym rynku.
źródło: NKJP: Górnik zmienia skórę, Dziennik Polski, 1999-07-09
Od postaci Zielińskiego przechodzą do innego górnika, [...], czołowego rąbacza kopalni Niwka, znanego na naszym terenie.
źródło: Polonistyka. Tom 6, 1953 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rębacz
rębacze
ndepr rębacze
depr D. rębacza
rębaczów
rębaczy
C. rębaczowi
rębaczom
B. rębacza
rębaczów
rębaczy
N. rębaczem
rębaczami
Ms. rębaczu
rębaczach
W. rębaczu
rębacze
ndepr rębacze
depr -
Zob. rąbać