pikielhauba
rzadziej pikelhauba
-
hełm używany w drugiej połowie XIX w. i na początku XX w. przez wojska pruskie i niemieckie, wykonany z czarnej połyskliwej skóry i metalu, mający charakterystyczny szpikulec na czubku
-
- rzadziej pikelhauba
-
[pikielhau-ba]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: hełm
-
Naprzeciw pojawił się niemiecki oficer, wyprostowany, wyniosły, w pikielhaubie zakończonej błyszczącym żądłem.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Henze pracował na chilijskiej uczelni 25 lat i dał początek jej pruskiej tradycji. Po dziś dzień jej elewom w czasie musztry błyszczą na głowach pikielhauby.
źródło: NKJP: Maciej Stasiński: Pikielhauby i demokracja, Gazeta Wyborcza, 1998-09-18
Pikielhauby wyszły z użytku w 1917 wraz z upowszechnieniem się hełmu M1916.
źródło: NKJP: Internet
Biegli, podrygując nogami w przyspieszonym tempie. W podobnym rytmie poruszali się żołnierze w pikielhaubach.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breaslau, 2003
[...] wypożyczyliśmy strój dla postaci, którą grałem, czyli generała Szabelki. Strój ów składał się – o zgrozo! – z szamerowanego munduru węgierskiego huzara, pruskiej pikelhauby i prawdziwej szabli, która była większa ode mnie.
źródło: NKJP: Stanisław Janicki: Generał mimo woli..., Trybuna Śląska, 2002-10-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pikielhauba
pikielhauby
D. pikielhauby
pikielhaub
C. pikielhaubie
pikielhaubom
B. pikielhaubę
pikielhauby
N. pikielhaubą
pikielhaubami
Ms. pikielhaubie
pikielhaubach
W. pikielhaubo
pikielhauby
-
niem. Pickelhaube