czubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprzeczać się ze sobą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

sprzeczać się

	Braliśmy te same baty i choć czubiliśmy się nieraz, to warto [było] się przeprosić. źródło: NKJP: Internet
	Cały dzień poezję rozkładało dwóch staruszków stetryczałych i czubiło się zawzięcie. źródło: NKJP: Internet
	Centralne żebro sprawia, że kabina ma dynamiczny, wyczynowy wręcz wygląd, ale jakoś nie wierzę, żeby było praktyczne. No, chyba że jeździliby nim w animowanym świecie Bolek i Lolek. Mogłoby wówczas rozdzielać wiecznie czubiących się braci. źródło: NKJP: (PIM): Auto dla Bolka i Lolka, Dziennik Zachodni, 2004-11-05
	Wiesz dobrze, Drogi Tomku, że ja lubię Pana niezależnie od czubienia się. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czubiłem się +(e)m się czubił	czubiłam się +(e)m się czubiła	czubiłom się +(e)m się czubiło	czubiliśmy się +(e)śmy się czubili	czubiłyśmy się +(e)śmy się czubiły
2 os.	czubiłeś się +(e)ś się czubił	czubiłaś się +(e)ś się czubiła	czubiłoś się +(e)ś się czubiło	czubiliście się +(e)ście się czubili	czubiłyście się +(e)ście się czubiły
3 os.	czubił się	czubiła się	czubiło się	czubili się	czubiły się

bezosobnik: czubiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się czubił będę się czubić	będę się czubiła będę się czubić	będę się czubiło będę się czubić	będziemy się czubili będziemy się czubić	będziemy się czubiły będziemy się czubić
2 os.	będziesz się czubił będziesz się czubić	będziesz się czubiła będziesz się czubić	będziesz się czubiło będziesz się czubić	będziecie się czubili będziecie się czubić	będziecie się czubiły będziecie się czubić
3 os.	będzie się czubił będzie się czubić	będzie się czubiła będzie się czubić	będzie się czubiło będzie się czubić	będą się czubili będą się czubić	będą się czubiły będą się czubić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		czubmy się
2 os.	czub się	czubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czubiłbym się bym się czubił	czubiłabym się bym się czubiła	czubiłobym się bym się czubiło	czubilibyśmy się byśmy się czubili	czubiłybyśmy się byśmy się czubiły
2 os.	czubiłbyś się byś się czubił	czubiłabyś się byś się czubiła	czubiłobyś się byś się czubiło	czubilibyście się byście się czubili	czubiłybyście się byście się czubiły
3 os.	czubiłby się by się czubił	czubiłaby się by się czubiła	czubiłoby się by się czubiło	czubiliby się by się czubili	czubiłyby się by się czubiły

bezosobnik: czubiono by się

bezokolicznik: czubić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: czubiąc się

gerundium: czubienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: czubiący się

Rzpl

+

czubić się

+

Zob. czub