-
1.b
świadczący o tym, że ktoś wysławia się pięknym językiem i równocześnie formułuje myśli w sposób zrozumiały dla odbiorcy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- złotouste kazanie
-
Żaden najbardziej starannie obmyślony plan, żadna najlepiej wybrana okazja, genialny pomysł, dogodny moment, złotousta perswazja nie mogły tego zmienić.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Postawiłem wielokropek, który miał kończyć te złotouste wynurzenia i pociągnąłem mocny łyk piwa.
źródło: NKJP: Maciej Dęboróg-Bylczyński: Kolej na los, 2009
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. złotousty
złotousty
złotousty
złotouste
złotousta
D. złotoustego
złotoustego
złotoustego
złotoustego
złotoustej
C. złotoustemu
złotoustemu
złotoustemu
złotoustemu
złotoustej
B. złotoustego
złotoustego
złotousty
złotouste
złotoustą
N. złotoustym
złotoustym
złotoustym
złotoustym
złotoustą
Ms. złotoustym
złotoustym
złotoustym
złotoustym
złotoustej
W. złotousty
złotousty
złotousty
złotouste
złotousta
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. złotouści
złotouści
złotouste
złotouste
D. złotoustych
złotoustych
złotoustych
złotoustych
C. złotoustym
złotoustym
złotoustym
złotoustym
B. złotoustych
złotoustych
złotoustych
złotouste
N. złotoustymi
złotoustymi
złotoustymi
złotoustymi
Ms. złotoustych
złotoustych
złotoustych
złotoustych
W. złotouści
złotouści
złotouste
złotouste