repatriantka
-
książk. kobieta, która wraca do ojczyzny po długim okresie przymusowego pobytu poza jej granicami
-
Repatriantkami nazywano także kobiety, które po II wojnie światowej osiedlały się w nowych granicach Polski po opuszczeniu dawnych ziem polskich na wschodzie.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
- repatriantka z Kazachstanu, z Rosji, z Ukrainy, ze Wschodu
- być repatriantką
-
Do Kartuz przyjechała wraz z mężem po zakończeniu drugiej wojny światowej jako repatriantka z Polesia.
źródło: NKJP: Emilia Leman: Mówią o niej - to przyjaciel, Dziennik Bałtycki, 2008-09-19
Wiosną 1945 r. rozminowywali lasy nad Popradem i poznał wtedy urodziwą repatriantkę ze Stanisławowa.
źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Saper na grobach, Gazeta Krakowska, 2004-11-13
Pani Maria jest repatriantką z Ukrainy, mieszkającą w Polsce od 1946 r.
źródło: NKJP: 100 lat pani Marii, Dziennik Polski, 2001-01-09
Nauczycielkami zostały dwie repatriantki z Wilna.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Zielona szkoła, Polityka, 2003-02-15
Opieką objęto w Małopolsce 10 repatriantek w wieku 18–50 lat powracających na rynek pracy.
źródło: NKJP: (MAS): Powrót do aktywności, Gazeta Krakowska, 2007-01-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. repatriantka
repatriantki
D. repatriantki
repatriantek
C. repatriantce
repatriantkom
B. repatriantkę
repatriantki
N. repatriantką
repatriantkami
Ms. repatriantce
repatriantkach
W. repatriantko
repatriantki
-
+ repatriantka + (SKĄD) -
Od: repatriować