urodzenie - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przynależność człowieka do określonej rodziny, grupy społecznej, w której się urodził, lub do określonego środowiska, z którego się wywodzi

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

pochodzenie

	Jestem makowianką z urodzenia i sympatii, bo choć od kilkunastu lat mieszkam w innym kraju, chętnie wracam w rodzinne strony [...]. źródło: NKJP: A.Melnicka: Czy Maków się zmienia?, Tygodnik Ciechanowski, 2006-09-27
	– Stieg, proszę mi opowiedzieć wszystko ab ovo! – polecił Mock ku irytacji von Gallasena, który nad Stiegiem dominował stopniem, wzrostem i urodzeniem, toteż uważał, że zgodnie ze starszeństwem rangi on powinien być zapytany pierwszy. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005
	Wszyscy warszawiacy z urodzenia, z tytułu miejsca zamieszkania i innych związków, istotnych dla nich, wiedzą o tym doskonale i identyfikują się z Warszawą jako całością, to prawda. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 04.03.1999
	Zniósł przywileje tych, co uważali, że władza należy im się z tytułu szlachetnego urodzenia. Dał zaś wolność i ziemię chłopom i niewolnikom – uczynił ich obywatelami. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. rodzić