przywidzenie

- Nikogo tu nie ma - stwierdził fakt Zoltan, rozglądając się. - [...] To było jednak przywidzenie [...].

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

Tomek zamknął oczy, a po chwili je otworzył, jakby nie mógł uwierzyć, że nie uległ przywidzeniu.

źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

Wiedział, że zupełnie nieważne jest, czym w istocie było spotkanie z Pusłowskim. Jego postać mogła być zwyczajnym przywidzeniem, psikusem rozkojarzonej wyobraźni.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty., 2003

Nikt mu oczywiście nie zarzucał kłamstwa, ale prawdopodobnym się wydawało, że mdlejąc, chłopak miał różnego rodzaju przywidzenia.

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967