-
2.
pot. zdecydowane pokonanie przeciwnika -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
czynności związane ze sportem -
Wszystkie bramki zawalił u nas bramkarz. Zabrakło nam szczęścia i skończyło się mantem – dodał.
źródło: NKJP: kucza: Manto, Mazowieckie To i Owo, 2004-08-04
Nie wiem, dlaczego wystawiła dwie słabe drużyny, którym sprawiono manto, zamiast jedną mocną, zdolną walczyć o puchar.
źródło: NKJP: (LEŚ): Finaliści w komplecie, Gazeta Krakowska, 2006-01-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. manto
manta
D. manta
mant
C. mantu
mantom
B. manto
manta
N. mantem
mantami
Ms. mancie
mantach
W. manto
manta
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Etymologia niepewna; być może przekształcenie łac. mementō 'pamiętaj'