-
1.
obręcz wykonana z jakiegoś materiału, którą można zacisnąć -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kształty i figury -
- rzemienna; szubieniczna, zaciskowa pętla
- pętla stryczka, sznurka
- pętla z kabla, z rajstop, z taśmy, ze sznura, ze sznurka
- pętla na karku, na szyi
- sznur z pętlą
- zacisnąć/zaciskać, zarzucić, zawiązać pętlę
- udusić kogoś pętlą
- zginąć z pętlą na szyi
-
Byłemu premierowi bandyci zacisnęli na szyi rzemienną pętlę; przedtem go maltretowali.
źródło: NKJP: (PAP): Zabrakło dowodów, Dziennik Polski, 1998-10-30
Teraz zdjął z ramienia sznur i zgrabnym ruchem zarzucił pętlę na kark koali.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
Przyczyną było najprawdopodobniej zadzierzgnięcie na jej szyi pętli ze sznurka.
źródło: NKJP: Ponura zbrodnia w Sanoku, 1999, prasa
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pętla
pętle
D. pętli
pętli
C. pętli
pętlom
B. pętlę
pętle
N. pętlą
pętlami
Ms. pętli
pętlach
W. pętlo
pętle
-
psł. *petьlja 'kawałek sznura, taśmy itp. związany w kształt pierścienia'
może z germ. *fetil- 'powróz'
Polska postać pętla wtórna, samogłoska nosowa -ę- zapewne w rezultacie kontaminacji z bliskoznacznym pęto (Bor)