-
1.
książk. krajobraz - fragment przestrzeni o charakterystycznych cechach -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
- dziwny, tutejszy landszaft
-
Wydeptane, wyjeżdżone przez sanie ścieżki prowadziły do chat i chatynek, stajni i stajenek, cały ten betlejemski landszaft, wyniebieszczony pierwszymi smugami dymu z kominów, zamykało pasmo czarno-zielonych gór.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
Wszędzie tam, gdzie teren rozciąga się dostatecznie wszerz, tkwi hotel [...]. Wielki, wspaniały landszaft z górami i jeziorami. Cicho tu, spokojnie i dostatnio.
źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego, 1999
Tymi uroczymi uliczkami chodził niegdyś szczupły, ciemnowłosy student [...]. Przystawał w malowniczym landszafcie na wysokim brzegu rzeki, w której przeglądały się niewzruszone mury.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Drohobycz, Drohobycz, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. landszaft
landszafty
D. landszaftu
landszaftów
C. landszaftowi
landszaftom
B. landszaft
landszafty
N. landszaftem
landszaftami
Ms. landszafcie
landszaftach
W. landszafcie
landszafty
-
niem. Landschaft 'krajobraz, pejzaż'