-
2.
instytucja zajmująca się gromadzeniem i udostępnianiem nagrań dźwiękowych -
Używane w nazwach własnych, np. Fonoteka Regionalna, Fonoteka Narodowa.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
organizacje/placówki opiekuńcze i kulturalne -
- biblioteka i fonoteka
-
Bardzo późno w nocy słuchał powtórzenia „Przepióreczki”. Zadzwoniłam do Fonoteki i dostałam nagranie, przesłuchałam wzruszona.
źródło: NKJP: Małgorzata Matuszewska: Nie zmarnować swojego życia to największa rola, Dziennik Zachodni, 2009-12-23
Od kilku miesięcy to już nie tylko pasja, ale i idea, by powołać Fonotekę Polską.
źródło: NKJP: 6 milionów piosenek, Dziennik Polski, 2002-06-22
[...] większą część tygodnia spędzają młodsi państwo Krukowscy w Warszawie. Głowa rodziny chodzi wówczas po bibliotekach i fonotekach, a pani Joanna studiuje wymarzoną italianistykę.
źródło: NKJP: Zbigniew Gach: Tele zwycięzca, Dziennik Bałtycki, 2001-04-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fonoteka
fonoteki
D. fonoteki
fonotek
C. fonotece
fonotekom
B. fonotekę
fonoteki
N. fonoteką
fonotekami
Ms. fonotece
fonotekach
W. fonoteko
fonoteki
-
internac.
fr. phonothèque
niem. Phonothek, Fonothek
Od: fono- (z gr. phōnḗ 'dźwięk, głos') i (biblio)teka (zob.).