-
1.
w dawnej Polsce żołnierz biorący udział w rozgrywanym przed bitwą pojedynku z żołnierzem wrogich wojsk -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- kozacki, polski, tatarski; konny; słynny harcownik
- zastęp harcowników; podjazdy, potyczki, starcia harcowników
- wysłać/wysyłać harcowników
-
[...] między szeregi dwóch stojących naprzeciw siebie armii wyjeżdżał harcownik i z okrzykiem „Za króla!” dawał dowód wariackiego poświęcenia.
źródło: NKJP: Czesław Bielecki, Scenarzysta, 2009
To właśnie harcownicy tuż przed bitwą, kiedy dwie armie stały naprzeciwko siebie, wychodzili przed szereg i wzywali do pojedynków. Kiedy dawali popis swych umiejętności władania bronią czy umiejętności jeździeckich, reszta towarzyszy wojennych zaraz nabierała odwagi.
źródło: NKJP: pwd. Jakub Maciejewski: Judo, Czuwaj, 2007
Długotrwałe walki kozackich harcowników, demonstrowanie rzekomej słabości swoich sił, poprzez ciasne ustawienie kolumn oddziałów o mniejszym, niż wypadałoby, czole [...] - czy podstępy hetmana były tak wiarygodne?
źródło: NKJP: Wojciech Zawadzki, Bitwa pod Kircholmem, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-10
Potem rozpoczęły się potyczki harcowników. Po nich w huku średniowiecznej kanonady szeregi wrogich armii zwarły się w śmiertelnym starciu.
źródło: NKJP: Byliśmy lepsi i silniejsi, Dziennik Polski, 1998-07-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. harcownik
harcownicy
ndepr harcowniki
depr D. harcownika
harcowników
C. harcownikowi
harcownikom
B. harcownika
harcowników
N. harcownikiem
harcownikami
Ms. harcowniku
harcownikach
W. harcowniku
harcownicy
ndepr harcowniki
depr -
Od: harcować