-
2.
osoba stanowczo broniąca poglądów zbiorowości, którą reprezentuje, i zwracająca się przeciwko osobom mającym inne poglądy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- czołowy, główny; polityczny harcownik
-
Chyba rekordzistą w obrażaniu władz i nienawistnych sobie działaczy politycznych był czołowy harcownik piłsudczyków, Wojciech Stpiczyński, redaktor bardzo agresywnego organu tego obozu - „Głosu Prawdy”.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
Najpierw rząd, ustami premiera albo rzecznika, wyraża „rozczarowanie”. Następnie jakiś harcownik [...] zaczyna wymachiwać projektem nowelizacji ustawy o NBP.
źródło: NKJP: (Z.Jasina): Nad Radą Polityki Pieniężnej, Kurier Szczeciński, 2002
Oto portret publicysty i politycznego harcownika, o którym niektórzy mówią: Orwell naszych czasów.
źródło: NKJP: Artur Domosławski: Skandalista Hitchens, Polityka, 2008-10-18
Tak się zastanawiam, cóż to za twór ta Unia Europejska, który ma swych harcowników fanatyków także wśród sportowców [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 17.04.2002
Natomiast kiedy polityk rusza do ataku na dziennikarzy, posługując się inwektywą, to znaczy, że myli role, epoki i szkodzi. Zwłaszcza politycznym harcownikom wolno tu mniej, bo przecież z mediów czerpią swą siłę i są od nich zależni.
źródło: NKJP: Lilianna Sonik: Co mnie ostatnio dziwi, Dziennik Polski, 2008-12-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. harcownik
harcownicy
ndepr harcowniki
depr D. harcownika
harcowników
C. harcownikowi
harcownikom
B. harcownika
harcowników
N. harcownikiem
harcownikami
Ms. harcowniku
harcownikach
W. harcowniku
harcownicy
ndepr harcowniki
depr -
Od: harcować