-
3.b
wojsk. oddział wojska udający się na terytorium wroga, aby tam coś zdobyć lub sprawić, że nieprzyjaciel nie będzie miał czasu śledzić działań właściwej części armii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: oddział
-
- niemieckie, polskie, tatarskie...; pancerne zagony; zagon kawaleryjski
- zagon jazdy, wojska
- zagony dotarły gdzieś
-
Pancerne zagony Rommla mogły niebawem dotrzeć pod Kanał Sueski, wedrzeć się do Arabii, zagarnąć naftę.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
12 IX objął dowództwo obrony Lwowa, walczył z zagonami niemieckimi.
źródło: NKJP: Internet
W 1331 pod Zaniemyślem zniszczony został zagon wojsk krzyżackich [...].
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1989
[...] pod murami miasta stanęły tatarskie zagony i kozackie watahy [...].
źródło: NKJP: Profesor Emin, Dziennik Polski, 2002-12-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zagon
zagony
D. zagonu
zagonów
C. zagonowi
zagonom
B. zagon
zagony
N. zagonem
zagonami
Ms. zagonie
zagonach
W. zagonie
zagony
-
+ zagon + (KOGO)+ zagon + (CZYJ) -
Od: przedrostkowego czasownika za-goniti 'zagnać, zapędzić'; zob. gnać.