na wysokości
-
w takim miejscu, że to, o czym mowa, znajduje się w prostej linii poziomej do obiektu nazwanego przez nadawcę
-
wykładni lokalizacji przestrzennej
-
(quasi)synonimy: na linii
-
Ścigali się tak dłuższy czas, minęli osiedle i dopiero gdzieś na wysokości Puszkarni Kaziuk nastąpił widać na szyszkę wyschłą i kolącą, bo krzyknął naraz żałośnie, upadł w trawę płową jak len i przywarł głową do ziemi.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Bezustannie padał deszcz, mgła utrzymywała się na wysokości Czarnego Stawu, uniemożliwiając obserwację ściany.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach. Wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
W 1512 roku na wysokości Rozewia rozegrała się wielka bitwa, w której flota lubecka biła się z flotą duńską o około dwieście statków towarowych Hanzy.
źródło: NKJP: Piotr Lipiński: Słońce zaszło w południe, Gazeta Wyborcza, 1995-01-27
Wystawał tam w rzekę cypel, do końca którego prosto zmierzali. Gdy byli na jego wysokości, skręcili raptownie na prawo, by dostać się do brzegu.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
Pojedyncze babony odpadały od stada, ryjąc nosem w śnieg i czyniąc zadość teoriom o naturalnej selekcji gatunków. Reszta zwolniła na wysokości ambasady kanadyjskiej i tylko najsilniejsze osobniki truchtały dalej.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
-
część mowy: przyimek
-
na wysokości CZEGO
na CZEGO wysokości
Rz. - obiekt przestrzennyszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały