kulbaka

  • jeźdź.  głębokie siodło kryte skórą
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    zwierzęta domowe i hodowlane


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

  • hiperonimy:  siodło
  • Zebrało się nas tylu, że sformowaliśmy pełen szwadron (około 60 koni) w kompletnym umundurowaniu, ze stosownym uzbrojeniem i przez prawie dwa tygodnie pokonaliśmy ponad 500 kilometrów w kulbakach.

    źródło: NKJP: Tadeusz Sikorski: W siodle i z szablą u boku, Głos Siemiatycz, 2007-12-01

    Najbezpieczniejszymi dla konia siodłami są kulbaki, gdyż do końskiego grzbietu przylegają dużą powierzchnią.

    źródło: NKJP: Józef Ziółkowski: Siodła z szyfrem, Dziennik Bałtycki, 2000-10-14

    Bolesław Śmiały, przybywający na Węgry po wygnaniu z kraju, na spotkaniu z królem węgierskim Władysławem [...] nie zsiadł z konia, oddał mu pocałunek, siedząc w kulbace. Tym gestem i zachowaniem uczynił sobie na Węgrzech wrogów.

    źródło: NKJP: Piotr Boroń: Kniaziowie, królowie, carowie..., 2010

    Kątem oka widział, jak jeździec zeskakuje z kulbaki, zarzuca wodze na bezlistny krzak i idzie ku niemu [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kulbaka
    kulbaki
    D. kulbaki
    kulbak
    C. kulbace
    kulbakom
    B. kulbakę
    kulbaki
    N. kulbaką
    kulbakami
    Ms. kulbace
    kulbakach
    W. kulbako
    kulbaki
  • ukr. 'siodło'

CHRONOLOGIZACJA:
1592, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 18.09.2016