kulbaka
-
jeźdź. głębokie siodło kryte skórą
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
hiperonimy: siodło
-
Zebrało się nas tylu, że sformowaliśmy pełen szwadron (około 60 koni) w kompletnym umundurowaniu, ze stosownym uzbrojeniem i przez prawie dwa tygodnie pokonaliśmy ponad 500 kilometrów w kulbakach.
źródło: NKJP: Tadeusz Sikorski: W siodle i z szablą u boku, Głos Siemiatycz, 2007-12-01
Najbezpieczniejszymi dla konia siodłami są kulbaki, gdyż do końskiego grzbietu przylegają dużą powierzchnią.
źródło: NKJP: Józef Ziółkowski: Siodła z szyfrem, Dziennik Bałtycki, 2000-10-14
Bolesław Śmiały, przybywający na Węgry po wygnaniu z kraju, na spotkaniu z królem węgierskim Władysławem [...] nie zsiadł z konia, oddał mu pocałunek, siedząc w kulbace. Tym gestem i zachowaniem uczynił sobie na Węgrzech wrogów.
źródło: NKJP: Piotr Boroń: Kniaziowie, królowie, carowie..., 2010
Kątem oka widział, jak jeździec zeskakuje z kulbaki, zarzuca wodze na bezlistny krzak i idzie ku niemu [...].
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kulbaka
kulbaki
D. kulbaki
kulbak
C. kulbace
kulbakom
B. kulbakę
kulbaki
N. kulbaką
kulbakami
Ms. kulbace
kulbakach
W. kulbako
kulbaki
-
ukr. 'siodło'