-
1.
cienki, metalowy pręcik, z jednej strony zaostrzony, z drugiej zakończony główką, używany do spinania lub przypinania czegoś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
- metalowa szpilka
- główka, łebek, ostrze szpilki; paczka szpilek
- ukłucie szpilką
- główka, łebek od szpilki
- poduszka na szpilki
- pudełko ze szpilkami
- pudełko po szpilkach
- nakłuć/nakłuwać, przebić, przypiąć/przypinać coś szpilką; coś przypięte szpilką
- wbijać szpilki do czegoś, w coś
-
[…] sukienka cała była pełna szpilek, którymi spinała rozłażący się materiał.
źródło: NKJP: Maria Rostworowski: Portret za mgłą opowieść o Oldze Poznańskiej, 2003
I tak powróciły własne wspomnienia niebieskiego mundurka - choćby tarcz szkolnych misternie mocowanych na szpilkach […].
źródło: NKJP: Kulturałki: Nie każdy może, Dziennik Polski, 2002-11-23
Rzeczy najprostsze i zwyczajne okazywały się godne pożądania i podziwu: pluszowe poduszki na szpilki, koronki do obszywania bielizny, wstążki, tasiemki, grube i cienkie nici. Można kupić, można popatrzeć.
źródło: NKJP: Siedem minut po trzynastej, Dziennik Polski, 2000-02-12
Tu i ówdzie Mania podpięła ją szpilkami, gdzieniegdzie zafastrygowała, a potem wywiesiła na balkon, żeby wywietrzyć zapach papierosów i kapusty.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005
Wyciąłem ze starego atlasu madziarską flagę narodową i przyczepiłem szpilką do szkolnej bluzy.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 2001-11-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szpilka
szpilki
D. szpilki
szpilek
C. szpilce
szpilkom
B. szpilkę
szpilki
N. szpilką
szpilkami
Ms. szpilce
szpilkach
W. szpilko
szpilki
-
Od: szpila