pogubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

wykonując coś, popełnić błąd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

pomylić się

	Kiedy pogubimy się w rachunkach, to kłopot, bo komendy wojewódzkie policji nie powiadamiają zainteresowanych o sumie oczek. źródło: NKJP: (P. P.): Gra w oczka, Polityka nr 2591, 2007
	Dziwne, bezładne, widać muzyk zupełnie pogubił się w improwizacji. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	[...] tłumaczy mi, kto komu ile za co musiał zapłacić. Pogubiłem się w obliczeniach. źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Nowy kwiat cesarza (i Pszczoły), 2007
	[...] przyciśnięci pytaniami przyznawali - kontrola Unii jest surowsza i bardziej wymagająca. Należałoby już dziś zdobyć formularze (szczegółowe i trudne, pogubi się najlepszy księgowy), ćwiczyć na sucho, szkolić ludzi w terenie. źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Atak bez piłki, Polityka nr 2355, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogubiłem się +(e)m się pogubił	pogubiłam się +(e)m się pogubiła	pogubiłom się +(e)m się pogubiło	pogubiliśmy się +(e)śmy się pogubili	pogubiłyśmy się +(e)śmy się pogubiły
2 os.	pogubiłeś się +(e)ś się pogubił	pogubiłaś się +(e)ś się pogubiła	pogubiłoś się +(e)ś się pogubiło	pogubiliście się +(e)ście się pogubili	pogubiłyście się +(e)ście się pogubiły
3 os.	pogubił się	pogubiła się	pogubiło się	pogubili się	pogubiły się

bezosobnik: pogubiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogubmy się
2 os.	pogub się	pogubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogubiłbym się bym się pogubił	pogubiłabym się bym się pogubiła	pogubiłobym się bym się pogubiło	pogubilibyśmy się byśmy się pogubili	pogubiłybyśmy się byśmy się pogubiły
2 os.	pogubiłbyś się byś się pogubił	pogubiłabyś się byś się pogubiła	pogubiłobyś się byś się pogubiło	pogubilibyście się byście się pogubili	pogubiłybyście się byście się pogubiły
3 os.	pogubiłby się by się pogubił	pogubiłaby się by się pogubiła	pogubiłoby się by się pogubiło	pogubiliby się by się pogubili	pogubiłyby się by się pogubiły

bezosobnik: pogubiono by się

bezokolicznik: pogubić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogubiwszy się

gerundium: pogubienie się

+

pogubić się

+

(w CZYM)

Zob. gubić