niebianin
-
książk. mityczna istota zamieszkująca niebo lub Olimp
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Niebianie zazdroszczą żyjącym - oto główna idea „zaświatowego” kina w wydaniu amerykańskim.
źródło: NKJP: Tadeusz Sobolewski: Po premierze, Gazeta Wyborcza, 1997-04-01
[...] niebianie często też przyglądają się ziemi, albo radośnie śpiewają.
źródło: NKJP: Maria Chantry: Obraz nieba w liryce Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, 1998-05-12
Jeszcze dwa tygodnie temu opowiadała, że jej stara aja, piastunka, wyruszyła na pielgrzymkę z żebraczą miseczką, by wybłagać błogosławieństwo u niebian dla swojej panienki.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Wygląda na to, że pradawni koczownicy indoeuropejscy składali szczególny hołd bogu, czy może bogom, nieba. Można też bezpiecznie uznać, że właśnie z natchnienia Achajów, wędrowców, którzy przyszli nad Morze Śródziemne, w dużej mierze wywodzi się grecki kult niebian, bogów olimpijskich.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niebianin
niebianie
ndepr niebiany
depr D. niebianina
niebian
C. niebianinowi
niebianom
B. niebianina
niebian
N. niebianinem
niebianami
Ms. niebianinie
niebianach
W. niebianinie
niebianie
ndepr niebiany
depr -
Zob. niebo