-
1.
filoz. zespół poglądów filozoficznych, według których poznanie, wiedza i wszelka działalność ludzka są środkami służącymi do przystosowania się jednostki do środowiska i opanowywania go -
[instrumentalism] lub [instrumentalizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
W odróżnieniu od pragmatyzmu Jamesa instrumentalizm Deweya był filozofią par excellence społeczną i treści socjologiczne są w niej niemal wszechobecne.
źródło: NKJP: Jerzy Szacki: Historia myśli socjologicznej, 2002
Podobnie interesujące zagadnienia wyłaniają się w perspektywie poznawczego instrumentalizmu. Turystyka występuje tutaj jako dziedzina przeżyć warunkujących lub przynajmniej towarzyszących wybranym rodzajom aktywności poznawczej, a w skrajnych przypadkach monopolizujących pewne jej rodzaje.
źródło: NKJP: Ryszard Winiarski: Filozofia turystyki, Nauki o turystyce, 2003
Efektem podjętej przez „nową klasę średnią” symbolicznej walki jest uprawomocnienie się [...] indywidualizmu, konsumeryzmu i instrumentalizmu (Lash 1990, s. 30) oraz określonego typu doświadczania siebie przez jednostkę, a mianowicie doświadczenia siebie przez „powołanie” do samorealizacji.
źródło: NKJP: Małgorzata Jacyno: Kultura indywidualizmu, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. instrumentalizm
instrumentalizmy
D. instrumentalizmu
instrumentalizmów
C. instrumentalizmowi
instrumentalizmom
B. instrumentalizm
instrumentalizmy
N. instrumentalizmem
instrumentalizmami
Ms. instrumentalizmie
instrumentalizmach
W. instrumentalizmie
instrumentalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. instrumentalism
fr. instrumentalisme
niem. Instrumentalismus
Od: instrumentalny